共誰(shuí)尋最遠(yuǎn),獨(dú)自坐偏聞
出自唐代項(xiàng)斯《酬從叔聽(tīng)夜泉見(jiàn)寄》:
夢(mèng)罷更開(kāi)戶,寒泉聲隔云。
共誰(shuí)尋最遠(yuǎn),獨(dú)自坐偏聞。
巖際和風(fēng)滴,溪中泛月分。
豈知當(dāng)此夜,流念到江濆。
注釋參考
誰(shuí)尋
何處尋求。 唐 韓愈 《秋懷》詩(shī)之三:“歸還閲書(shū)史,文字浩千萬(wàn)。陳?ài)E竟誰(shuí)尋?賤嗜非貴獻(xiàn)。”
獨(dú)自
獨(dú)自 (dúzì) 只有自己一個(gè)人 alone;singly;only;solely項(xiàng)斯名句,酬從叔聽(tīng)夜泉見(jiàn)寄名句。注釋由系統(tǒng)生成,僅供參考